W przypadku ka\u017cdego organizmu, kt\u00f3ry rozmna\u017ca si\u0119 p\u0142ciowo, r\u00f3\u017cnorodno\u015b\u0107 genetyczna jest niezb\u0119dna dla osi\u0105gni\u0119cia biologicznego sukcesu i zdrowia gatunku. Brak r\u00f3\u017cnorodno\u015bci czyni populacj\u0119 podatn\u0105 na nowe szkodniki, choroby, sprawia te\u017c, \u017ce \u017ale radzi sobie ona z nowymi wyzwaniami. Zwi\u0119kszenie r\u00f3\u017cnorodno\u015bci znacz\u0105co zwi\u0119ksza szanse na wykszta\u0142cenie przez populacj\u0119 cech niezb\u0119dnych jej do prze\u017cycia. Potrzeba dywersyfikacji wydaje si\u0119\u2013 i cz\u0119sto jest \u2013 sprzeczna z za\u0142o\u017ceniem selektywnego rozmna\u017cania. A selektywne rozmna\u017canie jest w\u0142a\u015bnie takie, jak sugeruje jego nazwa \u2013 selektywne. W praktyce oznacza to, \u017ce staramy si\u0119 usun\u0105\u0107 cechy, kt\u00f3rych nie chcemy. Oczywi\u015bcie zaw\u0119\u017ca to pul\u0119 genetyczn\u0105 – w uj\u0119ciu optymistycznym, w pozytywn\u0105 stron\u0119 \u2013 ale mimo wszystko oznacza to ograniczenie r\u00f3\u017cnorodno\u015bci, bo przecie\u017c selekcji dokonuje si\u0119 z coraz to mniejszej liczby potomstwa w ka\u017cdym kolejnym pokoleniu. Niezale\u017cnie od tego czy jeste\u015b kreacjonist\u0105, czy wierzysz w ewolucj\u0119, zgodzisz si\u0119, \u017ce oczywistym celem rozmna\u017cania p\u0142ciowego jest dywersyfikacja. Matka pszczela kopuluje nie tylko z jednym trutniem, ale z wieloma, a rodzina pszczela produkuje wiele trutni, aby rozszerzy\u0107 wyst\u0119powanie swoich gen\u00f3w \u201etam na zewn\u0105trz\u201d. Nawet rodzina, kt\u00f3ra skazana jest na zag\u0142ad\u0119 przez bezmateczno\u015b\u0107, b\u0119dzie produkowa\u0107 trutnie, by zwi\u0119kszy\u0107 prawdopodobie\u0144stwo przetrwania jej gen\u00f3w w og\u00f3lnej puli. Ka\u017cda choroba zaw\u0119\u017ca pul\u0119 genetyczn\u0105 do tych pszcz\u00f3\u0142, kt\u00f3rym uda\u0142o si\u0119 j\u0105 przetrwa\u0107, i ka\u017cdy szkodnik, zaw\u0119zi populacj\u0119 do tych osobnik\u00f3w, kt\u00f3re dadz\u0105 rad\u0119 przetrwa\u0107 jego obecno\u015b\u0107. My, pszczelarze, stale zmniejszamy t\u0119 pul\u0119 poprzez wyb\u00f3r jednej matki pszczelej i produkowanie z niej tysi\u0119cy nowych matek, co nigdy nie zdarza si\u0119 w naturze. .Kupuj\u0105c matki od kilku zaledwie hodowc\u00f3w, kt\u00f3rzy robi\u0105 dok\u0142adnie to samo, na dodatek wymieniaj\u0105c si\u0119 kr\u00f3lowymi tylko mi\u0119dzy sob\u0105, zaw\u0119\u017camy pul\u0119 genetyczn\u0105 jeszcze bardziej. Im bardziej zmniejszamy pul\u0119 genetyczn\u0105, tym mniejsze prawdopodobie\u0144stwo, \u017ce pozosta\u0142e geny b\u0119d\u0105 wystarczaj\u0105ce do oparcia si\u0119 nowym zagro\u017ceniom. To jest straszna wizja. A to wszystko efekt ignorowania naturalnego pszczelego mechanizmu kontroli nad tym zjawiskiem przez allele p\u0142ciowe, sprzyjaj\u0105ce ograniczaniu zjawiska inbredu. Zinbredowana linia pszcz\u00f3\u0142 ma wiele diploidalnych (zap\u0142odnionych) jaj trutowych (poniewa\u017c identyczne allele p\u0142ciowe s\u0105 sparowane), na kt\u00f3rych rozw\u00f3j nie pozwol\u0105 pszczo\u0142y.<\/p>\n
Dzikie pszczo\u0142y utrzymywa\u0142y dywersyfikacj\u0119<\/strong><\/p>\n R\u00f3\u017cnorodno\u015b\u0107 puli genetycznej przez wiele lat by\u0142a utrzymywana przez rozleg\u0142\u0105 populacj\u0119 dzikich pszcz\u00f3\u0142. Jednak w ostatnich latach populacje te zosta\u0142y ograniczone przez choroby i paso\u017cyty, nie wspominaj\u0105c o utracie siedlisk, pestycydach i strachu przed pszczo\u0142ami zafrykanizowanymi.<\/p>\n Co mo\u017cemy zrobi\u0107?<\/strong><\/p>\n Nie mo\u017cemy rozmna\u017ca\u0107 pszcz\u00f3\u0142 z ograniczon\u0105 pul\u0105 genetyczn\u0105 i spodziewa\u0107 si\u0119, \u017ce b\u0119d\u0105 prze\u017cywa\u0142y, a ich rodziny \u015bwietnie si\u0119 rozwija\u0142y. Co wi\u0119c mo\u017cemy zrobi\u0107, aby promowa\u0107 r\u00f3\u017cnorodno\u015b\u0107 genetyczn\u0105 i poprawia\u0107 jako\u015b\u0107 pog\u0142owia hodowanych pszcz\u00f3\u0142? Mo\u017cemy zmieni\u0107 nasze podej\u015bcie i zamiast wybiera\u0107 tylko t\u0105 jedn\u0105 najlepsz\u0105 z naszych matek na reproduktork\u0119 i kolejn\u0105 najlepsz\u0105 na kr\u00f3low\u0105 rodziny ojcowskiej, zacz\u0105\u0107 my\u015ble\u0107 w kategoriach eliminowania najgorszych. Innymi s\u0142owy, je\u017celi matka ma cechy, kt\u00f3rych nie chcemy (na przyk\u0142ad agresja u robotnic), usuwamy t\u0105 matk\u0119. Ale je\u017celi pszczo\u0142y maj\u0105 r\u00f3wnie\u017c dobre cechy, nie starajmy si\u0119 zast\u0119powa\u0107 ich tylko genami naszej najlepszej matki, ale starajmy si\u0119 zachowa\u0107 t\u0105 lini\u0119, robi\u0105c odk\u0142ady, albo wychowuj\u0105c matki, u\u017cywaj\u0105c trutni z innych linii do unasiennienia. Nie u\u017cywajmy tej samej reproduktorki do ka\u017cdej nowej partii wychowywanych matek. Nie wymieniajmy matek z dzikich roj\u00f3w, kt\u00f3re usun\u0119li\u015bmy z r\u00f3\u017cnych miejsc lub z\u0142apali\u015bmy. Je\u017celi ul jest agresywny, ale ma inne cenne cechy, pr\u00f3bujmy wychowa\u0107 m\u0142ode matki i zobaczmy czy nie mo\u017cna wyeliminowa\u0107 tej cechy w kolejnym pokoleniu, zamiast od razu zmiata\u0107 t\u0119 lini\u0119 genetyczn\u0105. Wychowujmy matki z lokalnych pszcz\u00f3\u0142, kt\u00f3re prze\u017cywaj\u0105, zamiast je kupowa\u0107. Wychowujmy je nawet od matek hodowlanych, kt\u00f3re mamy, aby unasiennia\u0142y si\u0119 z dzikimi prze\u017cywaj\u0105cymi pszczo\u0142ami. Wspomagajmy ma\u0142ych lokalnych hodowc\u00f3w, aby mogli podtrzyma\u0107 wi\u0119cej linii genetycznych. R\u00f3bmy wi\u0119cej odk\u0142ad\u00f3w i pozw\u00f3lmy im wychowywa\u0107 w\u0142asne matki, zamiast je kupowa\u0107, aby ka\u017cda rodzina mog\u0142a kontynuowa\u0107 swoj\u0105 lini\u0119.<\/p>\nMichael Bush<\/strong><\/h3>\n